اختراع آینه

احتمال می رود که انسان برای اولین بار آینه را در طبیعت کشف کرده باشد. سطح یک آبگیر آرام، تصویر را همچون آینه منعکس می کند و در زبان فارسی واژه «آبگینه» یا «آب گونه» که ریشه آئینه و آینه است، به خوبی دلالت بر این معنی دارد.

کاوشهای باستان شناسان نشان می دهد که در مصر باستان، در عصری که از 5 هزار سال پیش هم فراتر می رود، آینه وجود داشته و نمونه هایی از آن در قبور فراعنه به دست آمده است. در تمدن کهن جزیره کرت، معروف به تمدن «مینوسی» که قدمتش بیش از 4500 سال است، زنان چنان اهمیتی برای آینه قائل بودند که آن را در تابوت خود قرار می دادند تا پس از مرگ هم به خیال خود از تماشای خود محروم نشوند!

در آن دوران کهن هنوز شیشه اختراع نشده بود و آینه ها از مس و مفرغ، به صورت ورقه های کاملا صیقلی ساخته می شد و دسته هایی داشت که با نقوش جالب و زیبا تزئین شده بود. از حفریات باستان شناسی در یونان و ایتالیا و نقاط مختلف خاورمیانه نمونه های بسیاری از این آینه های فلزی کهن به دست آمده است که نشانگر رواج عام آینه در آن عصر است.