روش مومیایی کردن

بشر از قرنهای پیش حتی پیش از آنکه خواندن و نوشتن را بیاموزد در پی درک اسرار مرگ بود که یکی از آثار آن مومیایی کردن بدن مردگان است. در بسیاری از کشورها از جمله افریقا، اقیانوسیه و امریکای جنوبی مومیایی کردن معمول و متداول بود و هر کس که می توانست وصیت می کرد که او را مومیایی کنند. امروزه در برخی قبایل افریقایی هنوز نگهداری و مومیایی کردن سر مردگان معمول و متداول است.  
از 5000 سال پیش از میلاد مومیایی کردن مردگان در مصر متداول بود. در اجساد مومیایی شده دستها مقابل صورت، و پاها زیر لگن خاصره و زانو زیر چانه قرار داده می شد. در این روش ابتدا معده و روده مرده را در می آوردند. سپس بدن را با مواد خوشبو شستشو می دادند و جسد را در مایعی (احتمالا محلول کربنات سدیم) غوطه ور می کردند. سپس آن را با سدر، بم دوتولو و داروهای ضدعفونی کننده (که هنوز به درستی شناخته نشده اند) شستشو می دادند. سپس جسد را با کتانی نازک می پوشاندند و نواری پنبه ای روی آن می کشیدند. در انتها نیز پس از قرار دادن ماسکی (نقاب) روی صورت جسد او را در یک یا چند تابوت تو در تو قرار می دادند تا بدن قرنها سالم باقی بماند.