الیزابت تیلور، یکی از مشهورترین ستارگان سینما در قرن بیستم، روز چهارشنبه 23 مارس در سن 79 سالگی در لس آنجلس درگذشت. این بازیگر بریتانیایی - آمریکایی که دو بار برنده اسکار بهترین بازیگری شده بود، مدت زیادی بیمار بود و بارها به دلیل ناراحتی قلبی تحت درمان قرار گرفته بود. الیزابت تیلور که دارای لقب سلطنتی "دیم" بود، با بازی در فیلم هایی چون کلئوپاترا، چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد و گربه روی شیروانی داغ به یکی از مشهورترین و محبوب ترین چهره های سینمای جهان تبدیل شد. او زمانی که در اوج شهرت بود به عنوان یکی از بهترین و زیباترین بازیگران دنیا شناخته می شد.
الیزابت رزموند تیلور در 27 فوریه 1932 در لندن به دنیا آمد. پدرش دلال هنری و مادرش بازیگر و هر دو آمریکایی بودند. به همین دلیل او دارای تابعیت دوگانه آمریکایی – بریتانیایی بود. او در کودکی، هنگام جنگ جهانی دوم همراه خانواده اش به لس آنجلس مهاجرت کرد و بازیگری را از 9 سالگی آغاز کرد. زندگی خصوصی پر ماجرای او در کنار فیلمهای موفق او و فعالیت های بشردوستانه اش همواره او را که از 12 سالگی با بازی در فیلم مخمل آبی شناخته شد، در شهرت نگه داشت.
سالهای 50 و 60 میلادی دوران طلایی بازیگری او بود و توانست دو بار در سالهای 1961 و 1967 برای فیلم هایی باترفیلد 8 و چه کسی از ویرجینیا وولف می ترسد برنده جایزه اسکار شود و سه بار دیگر نامزد دریافت این جایزه شود. الیزابت تیلور بسیاری از ماندگارترین نقش هایش را در کنار ریچارد برتون ایفا کرده بود و این دو که از مشهورترین زوج های هنری در هالیوود بودند در 12 فیلم در کنار هم بازی کردند. ریچارد برتون یکی از هفت همسر او بود که ماجراهای زندگی مشترک پر فراز و نشیب آن دو که حدود یازده سال دوام داشت، همواره در خبرهای حاشیه ای جهان سینما به چشم می خورد. آنها در سال ۱۹۶۲ در جریان فیلمبرداری کلئوپاترا رابطهای عاشقانه شروع کردند. تیلور درباره این رابطه گفت بود: "ما پس از ملاقات در رم دیوانهوار عاشق هم شدیم. از آن پس اوقات زیادی با هم گذراندیم، اما متأسفانه نه به اندازه کافی." از آنجا که هر دوی آنها همسر داشتند، رابطه عاشقانه آنها با انتقاد فراوان روبرو شد، و حتی واتیکان آنها را به شدت سرزنش کرد. تیلور مدتی نیز با اردشیر زاهدی، شخصیت سیاسی عالیرتبه دوران محمدرضا شاه پهلوی و داماد سابق او روابطی عاشقانه داشت و به دعوت او به ایران نیز سفر کرد.
الیزابت تیلور بیشتر سالهای عمرش را با ناراحتی های جسمانی گوناگونی گذراند. او در در جریان فیلمبرداری فیلم مخمل ملی که او را در 12 سالگی به شهرتی جهانی رساند، افتاد و دچار کمر دردی شد که هیچگاه رهایش نکرد. در سال 1961 با ابتلا به یک بیماری نادر ریوی تقریبا تا آستانه مرگ رفت و همچنین سال ها به الکل و داروهای مسکن معتاد بود. تیلور در سال های 1990 دو بار جراحی لگن کرد، یک بار دیگر به دلیل بیماری ریوی مرگ را به چشم دید و از جراحی که برای برداشتن توموری که در مغز داشت، جان به در برد. او در سال 2004 اعلام کرد که به دلیل نارسایی قلبی دچار نفس تنگی و خستگی مفرط و همچنین انحراف ستون فقرات است.
با این حال او در سال های اخیر از فعالیت های بشردوستانه خود فعالیت در بنیاد خیریه ای که برای کمک به بیماران مبتلا به ایدز تاسیس کرده بود، دست برنداشت. او این بنیاد خیریه را در سال 1991 پس از درگذشت دوستش، راک هادسن به دلیل ابتلا به ایدز، تاسیس کرد.