به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگرسفرنکنی؛ اگرکتاب نخوانی؛ اگر به اصوات زندگی گوش ندهی؛ اگر از خودت قدردانی نکنی
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر برده عادات خود شوی؛ اگر همیشه از یک راه تکراری بروی؛ زمانی که خودباوری را بکشی؛
وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر روزمرگی را تغییر ندهی؛ اگر رنگهای متفاوت به تن نکنی؛ اگر با آدمهای جدید صحبت نکنی
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر از شور و حرارت از احساسات فراوان و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامیدارند و
ضربان قلبت را تندتر می کنند دوری کنی
به آرامی آغاز به مردن می کنی
اگر هنگامی که با شغلت یا علاقه مندی هایت شاد نیستی آنها را عوض نکنی؛ اگر برای مطمئن در
نامطمئن خطر نکنی؛ اگر ورای رویاها نروی؛ اگر به خودت اجازه ندهی که حداقل یکبار در تمام
زندگیت ورای مصلحت اندیشی بروی
امروز زندگی را آغاز کن؛ امروز امتحان کن؛ امروز کاری کن
نگذار که به آرامی بمیری ...
پابلو نرودا
می خوام زنده بشم...
شعر زیباییست.
بسیار قشنگ بود
زندگی تمام این چیز هاست
ولی گاهی فقط بد قضاوت میکنیم. همین