زندگی سگی

در روز ازل خداوند برای همه عمری معین کرده بود و برای انسان سی و پنج سال عمر تعیین کرده بود. آدمیزاد که به هیچ چیز قانع نیست پیش خدا شکایت برد که: خداوندا این سی و پنج سال کم است، مقداری بر آن اضافه کن تا بتوانم در آخر عمر عبادت کنم. مامور اجرا، خر را از همه ساکت تر دید، بیست سال از عمر او برداشت و بر عمر آدمی اضافه کرد. بنابراین عمر انسان از سی و پنج به پنجاه و پنج رسید. اما چون از عمر خر بود این بیست سال بعد از سی و پنج، آدمی مجبور شد مثل خر کار کند و جان بکند!
باز زمانی برای عبادت نماند. دوباره پیش خدا شکایت کرد. خداوند فرمود ده سال دیگر از عمر مخلوق دیگری بردارند و به عمر آدم اضافه کنند. این بار نوبت سگ بود. ده سال از عمر او برداشتند و به عمر آدمی اضافه کردند. ولی باز هم به عبادت نرسید زیرا این ده سال بعد از پنجاه و پنج سالگی یک زندگی سگی بود.