جنگ جهانی دوم: تصاویری که هرگز ندیده اید

همه جنگها برای کسانی که درگیر آنند، مانند کابوس است. خوشبختانه بسیاری از ما جنگ را تجربه نکرده و درگیر آن نبوده ایم. بیشتر ما تا کنون گرسنگی، حمله مهاجمان، بی خانمانی، نداشتن تن پوش و ناامیدی را تجربه نکرده ایم. در بیشتر کشورهای جهان، نسل حاضر هیچ تصوری از جنگ جهانی دوم ندارند، یا دانسته های آنها محدود به تصاویر و فیلمهای اندکی است، که در رسانه ها مشاهده کرده اند. اما جنبه دیگری نیز وجود دارد که شما هرگز ندیده اید. تصاویری که در اینجا مشاهده می کنید، در اتحاد جماهیر شوروی سابق در طول جنگ جهانی دوم در سرزمین های اشغالی گرفته شده است. بیشتر کسانی که این عکسها را گرفته اند شناخته شده نیستند، این عکسها از آرشیو خانوادگی و توسط نوه های کسانی که در جنگ شرکت داشته اند، ارسال شده است. برخی از عکسها متعلق به روزنامه نگاران شوروی سابق در زمان ولادیمیر لوپجکو (Vladimir Lupejko)، و دیمیتری بالترمانتس (Dmitri Baltermants) می باشد. این عکسها تکان دهنده و خشن هستند ولی به ما می آموزند که به زندگی و شرافت دیگران احترام بگذاریم. همه ما آزاد هستیم و هیچ کس برده به دنیا نیامده است.

وصیت نامه داریوش بزرگ

اینک من از دنیا می روم بیست وپنج کشور جزء امپراتوری ایران است. و در تمام این کشور ها پول ایران رواج دارد وایرانیان در آن کشور ها دارای احترام هستند. و مردم کشور ها در ایران نیز دارای احترام هستند.  جانشین من خشایار شا باید مثل من در حفظ این کشور ها بکوشد. و راه نگهداری این کشور ها آن است که در امور داخلی آنها مداخله نکند و مذهب وشعائر آنان را محترم بشمارد. اکنون که من از این دنیا می روم تو دوازده کرور در یک زر در خزانه سلطنتی داری و این زر یکی از ارکان قدرت تو می باشد. زیرا قدرت پادشاه فقط به شمشیر نیست بلکه به ثروت نیز هست. البته به خاطر داشته باش تو باید به این ذخیره بیفزایی نه اینکه از آن بکاهی. من نمی گویم که در مواقع ضروری از آن برداشت نکن ، زیرا قاعده این زر در خزانه آن است که هنگام ضرورت از آن برداشت کنند ، اما در اولین فرصت آنچه برداشتی به خزانه برگردان . مادرت آتوسا برمن حق دارد پس پیوسته وسایل رضایت خاطرش را فراهم کن.

اختراع آینه

احتمال می رود که انسان برای اولین بار آینه را در طبیعت کشف کرده باشد. سطح یک آبگیر آرام، تصویر را همچون آینه منعکس می کند و در زبان فارسی واژه «آبگینه» یا «آب گونه» که ریشه آئینه و آینه است، به خوبی دلالت بر این معنی دارد.

کاوشهای باستان شناسان نشان می دهد که در مصر باستان، در عصری که از 5 هزار سال پیش هم فراتر می رود، آینه وجود داشته و نمونه هایی از آن در قبور فراعنه به دست آمده است. در تمدن کهن جزیره کرت، معروف به تمدن «مینوسی» که قدمتش بیش از 4500 سال است، زنان چنان اهمیتی برای آینه قائل بودند که آن را در تابوت خود قرار می دادند تا پس از مرگ هم به خیال خود از تماشای خود محروم نشوند!

در آن دوران کهن هنوز شیشه اختراع نشده بود و آینه ها از مس و مفرغ، به صورت ورقه های کاملا صیقلی ساخته می شد و دسته هایی داشت که با نقوش جالب و زیبا تزئین شده بود. از حفریات باستان شناسی در یونان و ایتالیا و نقاط مختلف خاورمیانه نمونه های بسیاری از این آینه های فلزی کهن به دست آمده است که نشانگر رواج عام آینه در آن عصر است.

حالا نوبت رقاصی منه

خر و شتری دور از آبادی به آزادی زندگی می کردند. نیمه شبی همینطور که می چریدند به نزدیک جاده ای رسیدند که کاروانی آنجا بود. شتر گفت: رفیق لطفا سر و صدا نکن تا از انسانها دور شویم و گرفتار نشویم. خر گفت: این چیزی که از من می خواهی غیر ممکن است چون عادت دارم هر شب در همین ساعت آواز بخوانم و بی خیال شروع به عرعر کردن کرد. کاروانیان که از آن جاده می گذشتند به دنبال صدا آمدند و آنها را گرفتند و با خود بردند. روز بعد در راه به رودخانه ای پر آب رسیدند و چون عبور خر از آن آب ممکن نبود او را بر شتر سوار کردند. شتر چون به میان رودخانه رسید شروع به رقصیدن کرد. خر گفت: چرا چنین می کنی؟ شتر گفت: دیشب نوبت آواز خواندن تو بود و امروز نوبت رفصیدن من است و او را در آب انداخت و خر غرق شد.

کف بینی از نظر علمی

در روزگاران قدیم بود که نوع بشر شروع به مطالعه بر روی خطوط و شیارهای دست انسان به منظور تلاش در دستیابی به سرنوشت آینده خود کرد و به این ترتیب حرفه اسرار آمیز کف بینی آغاز شد. ولی در این میان کسانی هستند که سعی دارند اهمیت این خطوط و طرحهای پیچیده دست انسان را به طور علمی و عقلانی مورد بررسی قرار دهند. داش شناخت خطوط و شیارهای دست که به عنوان درماتوگلیفکس معرفی شده است تا به حال توانسته است پرده از روی برخی از اسرار بردارد.

رکورد دار اسکار کیست

«والت دیزنی» تهیه کننده و نقاش آمریکایی با جایزه اسکار آشناتر از همه است. روی هم 29 جایزه اسکار گرفت. نخستین اسکار را در سال 1933 برای «سه بچه خوک» گرفت. زندگی هنری و سینمایی او را شاید بتوان چنین خلاصه کرد: در هفت سالگی نقاشی هایش را به همسایه ها می فروخت. از 1919 تا 1922، نقاشی تبلیغاتی می کشید و از جمله تعدادی فیلمهای کوتاه نقاشی متحرک انجام داد. برای یافتن خریدار برای رشته فیلمهای «آلیس» به هالیوود و نیویورک رفت. در سال 1928 «میکی ماوس» را خلق کرد. در سال 1930 «پلوتو» را آفرید که تا سال 1931 نامی نداشت و در سال 1934 «دانلداک» را ساخت. رشته فیلمهای تلویزیونی «دیزنی لند» را در سال 1954 شروع کرد. آثار دیزنی شامل فیلمهای کوتاه است: 121 میکی ماوس، 126 دانلداک، 48 پلوتوو غیره. رکورد والت دیزنی هنوز پابرجاست.

در میان فیلمها نیز می توان از «ارابه های آتش»، و «گاندی» نام برد که اولی در سال 1981 و دومی در سال 1982، هشت جایزه اسکار بردند.

نام اسکار از کجا آمده است

در سال 1931 میلادی، مارگارت هریک (Margaret Herrick) مدیر اجرایی آکادمی، مجسمه را برای نخستین بار مشاهده کرد و از روی تعجب فریاد زد: «اینکه شبیه عمو اسکار منه!» و همین کافی بود تا این واژه در میان اعضای آکادمی متداول شود و از آنجا به گوش یکی از روزنامه نویسان برسد. از آن به بعد، این مجسمه به نام اسکار شناخته شد.

تاریخچه اسکار

هر ساله در شهر هالیوود از طرف آکادمی علوم و هنرهای سینمایی مراسمی برگزار می شود که در آن به بهترینهای سینمایی جوایزی اهدا می شود. مراسم در دوازده رشته مختلف انجام می شود و هدف از اجرای آن بالا بردن سطح تهیه محصولات آموزشی فرهنگی و علمی است. بنیانگزار این آکادمی موسسات فیلمسازی آمریکا هستند. مجسمه اسکار نخستین بار دوسال بعد از تاسیس آکادمی یعنی در سال ۱۹۲۷ میلادی اعطا شد. این مجسمه را مجسمه سازی به نام جورج استنلی، از طلای 24 عیار ساخته است. طول مجسمه اسکار 13.5 اینچ و و وزن آن 8 پوند است. امروزه این مجسمه به مقدار زیاد ساخته می شود و 130 پوند قیمت دارد.